روزنامه های اول هفته تهران در عنوان های اصلی خود از دعوت رییس دولت از محمد مرسی ریاست جمهور منتخب مصر خبر داده و ابراز امیدواری کرده اند که وی با شرکت در اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد بر اهمیت اجلاس تهران بیافزاید.
بحث پیرامون تاثیر تحریم های اروپا و راه های مقابله با آن یکی از اساسی ترین بحث های روزنامه های تهران است که معتقدند تغییر پایه مبادلات کشور از دلار به ارزهای دیگر اثری ندارد و کاهش وابستگی کشور به درآمد حاصل از فروش نفت و گاز هم در این زمان عملی نیست.
در مقابله با تحریم ها چه باید کرد، تحریم و گرانی و آدرس عوضی
پویا جبل عاملی در سرمقاله نوشته دهه‌ها است که ایرانیان به دنبال آن هستند تا اقتصاد خود را از زیر عنوان اقتصاد نفتی نجات دهند. ما همواره با مقایسه خود با دیگر کشورهای توسعه یافته، به این نتیجه رسیده‌ایم که به اشکال مختلف دچار «مصیبت منابع» هستیم. آمار نشان می‌دهد که ما با نفت توانسته‌ایم در این یک قرن رشد اقتصادی بالاتر از میانگین جهانی را تجربه کنیم و هیچ گاه به یک کشور کمتر توسعه یافته فقیری که نمونه‌های آن از آمریکای جنوبی تا آفریقا و آسیا زیاد است، تبدیل نشدیم. اگرچه انتظار بود با درآمد نفتی و خدادادی بسیار بهتر از این عمل کنیم .
راه های مقابله با تحریم در صفحه اول جهان صنعت
نویسنده اقتصاددان در تشریح بیشتر نظر خود نوشته به نظر می‌رسد که اگر سطح فشار‌ها در همین حد باقی بماند، رشد منفی اقتصادی بین ۵ تا ۱۰ درصد در سال کنونی باید طبیعی قلمداد شود و اگر دولت بتواند رشد منفی را تا زیر ۵ درصد نگه دارد، نشان دهنده تلاش مضاعف دستگاه‌های مسوول خواهد بود. شناخت وضعیت پیش رو بسیار مهم است.
سرمقاله دنیای اقتصاد در نهایت به دولتمردان یادآوری کرده که باید تلاش بسیار کرد تا درآمد‌های نفتی به قوت خود باقی باشد. بی تردید ما چون عراق نخواهیم بود که تحریم نفتی باعث شد تا رشد اقتصادی متوسط سرانه سالانه این کشور در عرض دو دهه از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۱۰ یعنی حتی وقتی ۷ سال از تحریم‌ها گذشته بود، به دلیل عمق فاجعه ایجاد شده در پی تحریم بین المللی، در سطح منفی ۲/۲ درصد بود.
نادر کریمی‌جونی در سرمقاله نوشته برای عبور از سختگیری‌هایی که علیه ایران اتخاذ شده راهکارهایی متعدد تدبیر کرده‌اند و برای بار دوم طی سالهای گذشته، سیاست‌گذاران کشور تصمیم گرفته‌اند تا ارتباط خویش با واحد ارزی دلار را حذف و ارزهای دیگر را جایگزین این پول بین‌المللی کنند.
به نوشته این مقاله در مرتبه اول ایران کوشیده بود تا دیگر اعضای جامعه جهانی را به همراهی با خود ترغیب کند و اتحادیه‌ای نامریی از تحریم‌کنندگان دلار به وجود آورد. رایزنی‌هایی که در این باره با شدت و حدت انجام شده هیچ‌یک ثمربخش نشد، چراکه پول ایالات متحده آمریکا آنقدر در اقتصاد جهان پیچیده شده بود که کسی نمی‌توانست از وجود آن صرفنظر کند یا اتکای خویش را از این پول بردارد.
جهان صنعت نوشته رهبران ایران تصور می‌کنند که برای عبور از سختگیری‌های که از طرف اروپا و ایالات متحده علیه کشورمان اعمال شده، توسل به کنار گذاشتن دلار می‌تواند راهگشا باشد.اما مدیران کشور در مورد اینکه پایداری و تداوم ثمربخشی این تدابیر تا چه اندازه است و چقدر می‌توان به اجرای این تمهیدات برای عبور از مشکل در بلندمدت امید بست، تمایلی به اظهارنظر ندارند. البته تمایل به اظهارنظر یا کسوت چندین مهم نیست مهم آن است که این تدابیر واقعا در آینده کار ساز باشد.
به بررسی شرایط کشور بعد از تصویب تحریم های اروپا پرداخته و نوشته این که تحریم ها را در گرانی های اخیر با اثر بدانیم آدرس عوضی است چرا که تحریم های اقتصادی اگرچه در پیدایش پدیده گرانی بی تاثیر نیستند اما، نقش و ضریب اثر آنها در حد و اندازه ای نیست که گرانی لگام گسیخته و «جهشی» بسیاری از کالا و خدمات ضروری و مورد نیاز مردم را در پی داشته باشد.
حسین شریعتمداری در ادامه این مقاله کشف کرده که عده ای در داخل کشور و در درون حکومت وجود دارند که تبلیغ می کنند که تحریم ها «فلج کننده» بوده و و راه کار برون رفت از آن را، تن دادن به خواسته های غیرقانونی و باج خواهانه حریف قلمداد کند.
به نظر سرمقاله کیهان این طیف - به گواهی شماری از شواهد و قرائن موجود- در پی آن است که با سخت شدن معیشت مردم، راه کار موثر برای برون رفت از آن را، مذاکره و رابطه با آمریکا معرفی کند! و از سوی دیگر به علت روحیه خودبین و شهرت طلب خویش، اصرار دارند که این- به زعم آنها- رخداد استثنایی به نام آنها ثبت شود.
محمد مرسی، در ابهام روابط با تهران
در گزارش اصلی خود نوشته از مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری مصر کمتر از دو هفته می‌گذرد اما رابطه بین دولت جدید این کشور و جمهوری اسلام. در سالهای اخیر نیز روابط ایران با عربستان به‌عنوان دروازه دیگر ورود به جهان عرب به حالت نیمه‌بسته درآمده است. پس از وقوع بهار عربی در مصر و با انتخاب محمد مرسی به‌عنوان یکی از اعضای اخوان‌المسلمین، جمهوری اسلامی ایران خوشبین به برقراری رابطه مجدد با مصر است. رابطه‌ای که به نظر می‌رسد برقراری آن از سوی مصری‌ها به دلیل واکنش سایر کشورهای عربی و آمریکا هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
کارتون جواد تکجو، اعتماد
این روزنامه با اشاره به اصرار ایران با شرکت محمد مرسی در اجلاس آینده غیرمتعهدها در تهران نوشته طی دو هفته گذشته برقراری رابطه احتمالی بین دو کشور در حد تلاش‌های رسانه‌ای و انتشار اخباری بوده که گاه تایید و تکذیب شده اما هنوز به‌طور شفاف موضع رسمی اعلام نشده است. در چنین شرایطی باید منتظر ماند و دید آیا برگزاری اجلاس غیرمتعهدها زمینه‌ساز حضور رییس‌جمهور مصر در ایران و برقراری رابطه پس از ۳۰ سال خواهد شد یا نه.
در گزارشی نوشته گرچه سفر مرسی به تهران سفری دوجانبه نخواهد بود و وی برای حضور در یک نشست بین‌المللی سفر خواهد کرد اما این سفر شاخصی آشکار درباره ارتقای روابط میان دو کشور خواهد بود. اگر مرسی به ایران بیاید، نخستین سفر یک رییس‌جمهور مصری به ایران در ۳۳ سال گذشته است.
این گزارش معتقد است که در صورت انجام، این سفر نشان‌دهنده علاقه جدی طرف مصری برای توسعه روابط با ایران و برقراری روابط دیپلماتیک میان دو طرف و راه‌اندازی دوباره سفارتخانه‌های ایران و مصر در پایتخت‌های یکدیگر است. این سفر، اگر عملی شود، نشان خواهد داد که رییس‌جمهور جدید مصر توانسته است اعمال فشارهای داخلی در مصر و خارجی (اسراییل، امریکا و کشورهای جنوب خلیج‌فارس) را در زمینه توسعه روابط با ایران کنترل و با آنها مقابله کند.
اعتماد به تکذیب مصاحبه با خبرگزاری فارس و شرایط تازه مصر برای تجدید رابطه با ایران اشاره کرده و نوشته مقامات مصری قبل از انقلاب ژانویه ۲۰۱۱، شرط و شروطی را برای ازسرگیری روابط میان دو کشور اعلام می‌کردند از جمله حذف نام خالد اسلامبولی از یکی از خیابان‌های تهران؛ و از ایران می‌خواستند افراد تحت تعقیب دستگاه امنیتی مصر که در ایران حضور دارند، به قاهره تحویل داده شوند. پس از انقلاب مصر گزینه حذف نام اسلامبولی از خیابانی در تهران، دوباره مطرح شد اما گزینه جدید «دخالت نکردن ایران در امور داخلی کشورهای عربی» نیز اضافه شد .
عباس عبدی در مقاله ای دراعتمادقرارداد کمپ دیوید را مهم ترین آزمون محمد مرسی خوانده و نوشته نوشته نقطه محوری چالش های جدید چیزی نیست جز قرارداد کمپ‌دیوید و چگونگی تعامل با اسراییل. موضع و سیاست رییس‌جمهور جدید نسبت به این قرارداد از چند جهت بر وضعیت مصر و آینده محمد مرسی و حزب متبوعش تاثیرگذار است. اول از حیث رابطه مصر با غرب و ایالات متحده امریکا و تعیین تکلیف حمایت‌های مالی و نظامی و تسلیحاتی این کشورها از مصر.
به نوشته این مقاله یکی از تاثیرهای خارج شدن مصر از قرارداد کمپ دیوید این است که شکاف میان نیروهای اسلامی با جناح نظامی حاکم از یک سو و نیز شکاف با سایر نیروهای منتقد و ملی‌گرای عرب تشدید می شود. در حال که نتیجه انتخابات نشان داد که مرسی در مواجهه با این دو گروه لزوما دست بالایی را ندارد، به‌‌ویژه آنکه نیمی از مردم مصر هم با شرکت نکردن در انتخابات، وضعیتی سیال از خود نشان داده‌اند که می‌توانند جذب مخالفان رییس‌جمهور شوند.
نویسنده با اشاره به تاثیر قرارداد کمپ دیوید و نقض آن در روابط خارجی مصر با کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس است که منبع مهمی از تامین منابع مالی مصر به شمار می‌روند گمانه زنی کرده که اخوان‌المسلمین جرات اتخاذ تصمیم قاطع و صریح در این مورد را ندارد. و در نتیجه در کوتاه‌مدت به سیاست استخوان لای زخم و از این ستون تا آن ستون فرج است، تن خواهد داد که بدترین نتایج را هم برای مصر و هم برای اخوان‌المسلمین خواهد داشت.
حمله اسرائیل به ایران
در مقاله ای نوشته بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر تندروی اسرائیلی همچنان به فکر حمله نظامی به ایران است. ظاهرا وی هنوز با هشدارهای متحدان آمریکایی‌اش قانع نشده و همچنان فکر حمله به ایران را در ذهن می‌پروراند. برای همین وزیر دفاع خود ایهود باراک را به واشنگتن فرستاده تا آنها را قانع کند تا با قدرت وارد عمل شده و در این جنگ مشارکت داشته باشند.
کارتون حسین کشتکار ، جوان
این مقاله با اشاره به قاطعیت های اسحاق شمیر نخست وزیر پیشین اسرائیل نوشته در مراسم خاکسپاری شمیر، که روز دوشنبه در تلاویو انجام شد، نتانیاهو گفت: اسحاق شمیر زمانی که عراق به اسرائیل حملات موشکی انجام داد، به اطلاع مقام‌های آمریکایی رساند که اسرائیل تصمیم دارد پاسخ عراق را به همان اندازه و در همان وزن بدهد، در آن موقع آمریکا فهمیده بود که کلمه‌ها و وعده‌ها دیگر کافی نیستند برای همین آمریکایی‌ها ترغیب شدند که به عراق حمله کنند
اما مقاله مردم سالاری در پاسخ نتانیاهو نوشته تفاوت‌های بسیاری میان ایران امروز با عراق سال ۱۹۹۱ وجود دارد، در آن موقع اسرائیل ۱۰ سال قبل از آن در حالی که هنوز تاسیسات هسته‌ای عراق ساخته نشده بود و با ایران در جنگ بود، تاسیسات هسته‌ای عراق را بمباران کرد، در حالی که اکنون ایران به مرحله غنی‌سازی رسیده است و به رغم تحریم‌های سنگین غرب در حال تولید اورانیوم غنی شده است. از طرف دیگر نتانیاهو هم شمیر نیست.
خواب و رویا به جای برنامه ریزی علمی
در سرمقاله خود نوشته در فرهنگ ما- شرقی‌ها- «خوابها» بیش از تصمیم‌گیری‌های هوشیارانه، نقش ایفا می‌کنند. با کمی دقت به پیرامون خود، متوجه خواهیم شد که برخی خوابها، نقش‌های تاریخی به بار آورده‌اند؛ چنانچه بنای بخشی از زیارتگاه‌ها و برخی از مراکز خیریه عمومی، بسیاری از وصلت‌ها، برخی از شکست‌ها و...، همگی درنتیجه خوابی که یک یا چندین نفر دیده‌اند، محقق شده‌است.
کارتون علی کاشی، مردم سالاری
نویسنده با تاکید بر این که دیرزمانی است که خوابها در تأثیرگذاری، فراتر از حوزه عملکرد شخصی در مناسبات سیاسی و اجتماعی جامعه ایران نقش‌آفرین شده‌است که منحنی شکل گرفته بر اساس آن را می‌توان برای تفسیر و تحلیل بخشی از موقعیت جامعه به کار گرفت. این روزها خواب‌های بعضی از شخصیت‌ها و افراد موجه پیرامون فعل و انفعالات سیاسی جامعه و جهت‌گیری آینده کشور، نُقل محافل خواص و سیاسیون شده‌است و برخی از خواص، بی‌توجه به پیامد و عواقب چنین رویکردهایی اقدام به رسانه‌ای کردن این نوع خواب و تعبیرها می‌کنند.
بنابراین اینکه توده مردم بدون تأمل و بدون راست‌آزمایی خواب‌های نقل قول شده، در فضای هیجانی و البته با احساساتی پاک، سر به دشت و بیابان و کوه می‌گذارند و راه‌های ناهموار را به جان می‌خرند تا شاید جرعه‌ای برای رفع تشنگی پایان‌ناپذیر خود بیابند، نه تازگی دارد و نه قابل نکوهش است. درحقیقت، آنچه محل سوال است؛ پیوند زدن سرنوشت مردم و گاهاً کشور توسط نخبگان سیاسی به رویاهای منقول می‌باشد. این در حالی است که عصر ما «عصر بیداری، هوشیاری و تدبیرها»ست.
دولت ایران به فکر کشاورزان هند است
محمدحسین روانبخش در نوشته: برنج همواره خوراکی مهم برای مردم ایران محسوب می‌شده و از چند سال پیش که برنج‌های هندی آلوده ولی دارای قد و قامت بالا به کشور آمد، برنج خارجی خوردن بیش از پیش باب شد و این وسط آلودگی‌اش نادیده گرفته شد تا مردم راحت باشند ولی گویا جدیدا دوباره مردم تمایل به خوردن برنج ایرانی پیدا کرده‌اند و همین باعث نگرانی‌هایی شده است !
طنزنویس مردم سالاری چند احتمال برای خرید برنج از هند داده اول آن که کشاورزان هندی کمی تا قسمتی وضعشان خوب نیست و دومین احتمال این که هندی‌ها کمی تا قسمتی پول نفت ما را نمی‌دهند و به جای آن محصولات خوبی مثل برنج به ما می‌دهند و ما هم مجبوریم آن را بخریم و بخوریم !برنجکاران ایرانی هم می‌توانند به جای کشت برنج ، برنج هندی بخرند و بدین وسیله آمدن پول نفت بر سر سفره‌ها را احساس کنند!
و در انتهای طنز مردم سالاری آمده هیچ کدام از احتمال ها درست نیست . فعلا روزگاری است که همه چیز درهم و برهم است و این وسط واردات برنج هم همینطور است! این احتمال خیلی درست ترتر به نظر می‌رسد!
ستون کاناپه اعتماد با این علامت نشان داده که تعطیل است.
کارتون روز
خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
